Ο πόνος στον αυχένα είναι ένα προειδοποιητικό σημάδι. Ίσως αυτό είναι απλώς υπερβολική πίεση και πρέπει απλά να καθίσετε και να χαλαρώσετε. Τι γίνεται όμως αν ο πόνος σχετίζεται με την οστεοχόνδρωση της αυχενικής μοίρας; Είναι σημαντικό να εξετάσετε προσεκτικά τα συμπτώματα και τη θεραπεία, επειδή οι επιπλοκές μπορούν να επηρεάσουν το πιο σημαντικό όργανο - τον εγκέφαλο.
Τι είναι η οστεοχόνδρωση του τραχήλου της μήτρας
Η οστεοχόνδρωση της αυχενικής μοίρας είναι μια εκφυλιστική ασθένεια του οστεοχονδριακού συστήματος του σώματος. Οδηγεί στην καταστροφή των αυχενικών μεσοσπονδύλιων δίσκων, στον πολλαπλασιασμό του οστικού ιστού των σπονδύλων, στο σχηματισμό αναπτύξεων στις επιφάνειές τους.
Η αυχενική σπονδυλική στήλη αποτελείται από επτά σπονδύλους, ο πρώτος εκ των οποίων αρθρώνεται με το κρανίο. Η ανατομική και λειτουργική μονάδα της σπονδυλικής στήλης είναι το τμήμα κίνησης της σπονδυλικής στήλης. Αυτό είναι το αρθρικό σύμπλεγμα, λόγω του οποίου κινείται η σπονδυλική στήλη. Το σύμπλεγμα αποτελείται από δύο σπονδύλους, έναν μεσοσπονδύλιο δίσκο, αρθρικές επιφάνειες των σπονδύλων (όψεις), νεύρα, συνδέσμους και μύες.
Η οστεοχόνδρωση ξεκινά με βλάβη στον μεσοσπονδύλιο δίσκο και επηρεάζει όλους τους γύρω ιστούς. Με την πάροδο του χρόνου, η διαδικασία οδηγεί σε παραβίαση της βιομηχανικής της σπονδυλικής στήλης στο σύνολό της. Με την ανάπτυξη οστεοχόνδρωσης, κήλη μεσοσπονδύλιων δίσκων, συμπίεση νευρικών ριζών και αιμοφόρων αγγείων.
Οι παθολογικές διεργασίες στον μεσοσπονδύλιο δίσκο περνούν από τέσσερα στάδια: υποσιτισμός, εξασθένιση των συνδέσμων, βλάβη στο δίσκο και συμπίεση των νεύρων.
Στάδιο 1. . . Οι συνθήκες διατροφής και μεταβολισμού του μεσοσπονδύλιου δίσκου παραβιάζονται. Λόγω της φύσης της δομής τους, οι δίσκοι τροφοδοτούνται μόνο κατά την οδήγηση. Εάν δεν υπάρχει, αρχίζουν εκφυλιστικές αλλαγές στον ιστό: ο δίσκος λιμοκτονεί και αφυδατώνεται. Η απώλεια νερού οδηγεί στο γεγονός ότι ο μεσοσπονδύλιος δίσκος δεν μπορεί να εκτελέσει τη λειτουργία απορρόφησης κραδασμών. Το φορτίο στον ινώδη δακτύλιο αυξάνεται, εμφανίζονται ρωγμές και ρήξεις. Σε αυτό το σημείο, μπορεί να εμφανιστούν μικροί πόνοι.
Στάδιο 2. . . Στο δεύτερο στάδιο, υπάρχει αποδυνάμωση της συνδετικής συσκευής του τμήματος κίνησης της σπονδυλικής στήλης. Η σύνδεση γίνεται παθολογικά κινητή. Η παθολογική διαδικασία στον δίσκο επιδεινώνεται, αρχίζει η κήλη (πρόπτωση) - η διαρροή του πυρήνα του πυρήνα μέσω των ρωγμών στον ινώδη δακτύλιο. Οι πόνοι γίνονται περιοδικοί.
Στάδιο 3. . . Επιπλέον, ο μεσοσπονδύλιος δίσκος έχει υποστεί μόνιμη ζημιά. Ο πυρήνας του πυρήνα του δίσκου εκτείνεται πέρα από τον ινώδη δακτύλιο. Η προκύπτουσα κήλη μπορεί να τσιμπήσει τις νευρικές ρίζες. Η φλεγμονώδης διαδικασία αναπτύσσεται. Αυτό εκδηλώνεται με την επιδείνωση του πόνου, το λεγόμενο ριζοσπαστικό σύνδρομο.
Στάδιο 4. . . Στο τέταρτο στάδιο, η βλάβη επηρεάζει τους κοντινούς ιστούς. Είναι δυνατή η συμπίεση της ριζικής αρτηρίας, η οποία οδηγεί σε ανεπαρκή παροχή αίματος στον νωτιαίο μυελό. Ως αποτέλεσμα, ένα μέρος της σπονδυλικής στήλης μπορεί να ακινητοποιηθεί εντελώς.
Πρώτα σημεία και κύρια συμπτώματα
Στην αρχή της ανάπτυξης οστεοχόνδρωσης της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, δυσφορία, περιορισμός της κίνησης και πόνος στην περιοχή του λαιμού εμφανίζονται. Αυτό συχνά παραβλέπεται.
Με τον καιρό, ο πόνος εντείνεται, γίνεται πόνος, κάψιμο, πονοκέφαλοι, λαιμός, ωμοπλάτες, ώμοι - ίσως αυτή είναι η ανάπτυξη του συνδρόμου της σπονδυλικής αρτηρίας. Η αρτηρία τσιμπά ή σπασμωδικά, η ροή του αίματος είναι μειωμένη.
Στα στάδια 1-2 της αυχενικής οστεοχόνδρωσης, συχνά εμφανίζονται οφθαλμικά προβλήματα που σχετίζονται με τον αγγειόσπασμο. Σκούρο στα μάτια, τρεμόπαιγμα, εμφάνιση "μύγας", χρωματιστά σημεία μπροστά στα μάτια - όλα αυτά είναι συμπτώματα οστεοχονδρόρωσης.
Τα πιο κοινά συμπτώματα της οστεοχόνδρωσης του τραχήλου της μήτρας:
- Πονοκέφαλοι, ζάλη, ναυτία και βήχα.
- Αδυναμία ακοής, πόνος στο αυτί, πρόσωπο.
- Διαταραχές κίνησης στα χέρια και τα πόδια. Η ευαισθησία του τριχωτού της κεφαλής μπορεί να εξαφανιστεί.
- Πόνος στο χέρι. Εάν η νευρική ρίζα τρυπηθεί, τότε ολόκληρη η περιοχή στην οποία στέλνει παλμούς μπορεί να βλάψει ή να "πέσει".
Εκτός από τα παραπάνω συμπτώματα, υπάρχουν τρία κύρια σύνδρομα πόνου που συνοδεύουν την οστεοχόνδρωση της αυχενικής σπονδυλικής στήλης. Το σύνδρομο είναι ένα σύμπλεγμα συμπτωμάτων. Ο προσδιορισμός του κύριου συνδρόμου πόνου είναι σημαντικός, καθώς ολόκληρο το σχήμα θεραπείας βασίζεται ακριβώς στην εξάλειψη του πόνου. Και είναι αδύνατο να το εξαλείψετε χωρίς να γνωρίζουμε την προέλευσή του.
Σύνδρομο μυοφάσματος- πόνος στους σκελετικούς μύες και στη γειτονική περιτονία. Η διαταραχή σχετίζεται με υπερφόρτωση, στην οποία υπάρχει σπασμός, υπερτονικότητα, επώδυνοι κόμβοι μέσα στο μυ (σημεία ενεργοποίησης).
Ριζοσπαστικό σύνδρομο- πόνος που προκαλείται από παρατεταμένη συμπίεση των ριζών των νωτιαίων νεύρων. Η διαδικασία της κήλης με οστεοχόνδρωση της σπονδυλικής στήλης οδηγεί σε τσίμπημα νευρικών ινών και σε επακόλουθη φλεγμονώδη αντίδραση. Ο πόνος εξαπλώνεται κατά τη διάρκεια του νεύρου.
Σύνδρομο Facet- πόνος στις σπονδυλικές αρθρώσεις. Οι σπόνδυλοι του δεύτερου τραχήλου της μήτρας έχουν αρθρικές διεργασίες, οι οποίες συνδέονται μεταξύ τους με αρθρώσεις όψεως. Με την οστεοχόνδρωση, οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι καταστρέφονται, το ύψος τους μειώνεται και αυτό οδηγεί στο γεγονός ότι οι αρθρικές κάψουλες των αρθρώσεων της όψης βρίσκονται σε συνεχή τάση. Προκαλεί πόνο. Επιπλέον, ο πόνος αυξάνεται προς το τέλος της ημέρας, ειδικά με παρατεταμένη αναγκαστική στάση.
Αιτίες της οστεοχόνδρωσης στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης
Μία από τις βασικές αιτίες της οστεοχόνδρωσης είναι η εξελικτική ανικανότητα της σπονδυλικής στήλης σε υψηλό κάθετο φορτίο. Οι πρόγονοι των ανθρώπων περπατούσαν με τέσσερα πόδια, όπως και άλλα θηλαστικά. Δεν υπέφεραν από οστεοχόνδρωση, καθώς στην οριζόντια θέση του σώματος, η ενδοδισκική πίεση είναι δύο φορές μικρότερη από ό, τι στην κατακόρυφη θέση. Σύμφωνα με τα πρότυπα της εξέλιξης, η μετάβαση σε όρθια στάση δεν συνέβη πολύ καιρό και η σπονδυλική στήλη απλά δεν είχε χρόνο να προσαρμοστεί στο υψηλό κάθετο φορτίο. Έτσι, μαζί με την όρθια στάση, ένα άτομο απέκτησε ασθένειες του μυοσκελετικού συστήματος.
Η δομή του ανθρώπινου λαιμού το καθιστά ακόμη πιο ευάλωτο. Η αυχενική περιοχή ενός ατόμου αποτελείται από επτά μικρούς κινητούς σπονδύλους, οι οποίοι αρθρώνονται μεταξύ τους όπως μια παιδική πυραμίδα. Αυτή η δομή δύσκολα μπορεί να χαρακτηριστεί σταθερή εκτός της κατάστασης ανάπαυσηςΕπιπλέον, το μυϊκό πλαίσιο σε αυτήν την περιοχή είναι αδύναμο και τα φορτία μπορεί να είναι υψηλά - όλα αυτά καθιστούν το λαιμό ευάλωτο. Οποιοσδήποτε τραυματισμός είναι γεμάτος συνέπειες. Ακόμα κι αν ο τραυματισμός ήταν σε άλλο μέρος της σπονδυλικής στήλης, η αναδιανομή του φορτίου μπορεί να είναι η αιτία της οστεοχονδρωσίας.
Η γήρανση είναι ένας άλλος παράγοντας. Ο σχηματισμός του ιστού του σκελετού και του χόνδρου ολοκληρώνεται έως την ηλικία των 21 ετών, και μετά από αυτό ξεκινά η μη αναστρέψιμη διαδικασία γήρανσης (εκφυλισμός). Η διατροφή του χόνδρου ιστού πραγματοποιείται μόνο μέσω διάχυσης και εάν ο μεσοσπονδύλιος δίσκος δεν λαμβάνει αρκετά θρεπτικά συστατικά, αρχίζει σταδιακά να καταρρέει.
Επιπλέον, η ανάπτυξη της αυχενικής οστεοχόνδρωσης διευκολύνεται από:
- Αυτοάνοσο νόσημα. Περιλαμβάνουν τα κύτταρα του ίδιου του σώματος στην παθολογική διαδικασία της καταστροφής του ιστού του χόνδρου.
- Λοιμώξεις, ορμονική ανισορροπία, επιβράδυνση του μεταβολισμού - όλες αυτές οι διαταραχές του κυκλοφορικού μπορούν επίσης να χρησιμεύσουν ως παράγοντες στην ανάπτυξη της οστεοχονδρωσίας.
- Ένας καθιστικός τρόπος ζωής, συνθήκες εργασίας στις οποίες το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου περνά ένα άτομο σε μια αναγκαστική στατική θέση.
- Βαριά φορτία που προκαλούν τραυματισμό μπορεί να οδηγήσουν σε σύνθλιψη
- Ελαττώματα γενετικής φύσης που σχετίζονται με αδυναμία του μυοσκελετικού συστήματος και κατωτερότητα του ιστού του χόνδρου.
Ο σπονδυλικός σωλήνας στην αυχενική σπονδυλική στήλη είναι πολύ στενός, επομένως υψηλά φορτία, οποιαδήποτε παραβίαση ή τραυματισμός μπορεί να οδηγήσει σε συμπίεση του νωτιαίου μυελού. Και αυτό είναι πολύ επικίνδυνο.
Επιπλέον, ένας μεγάλος αριθμός νευρικών απολήξεων και αιμοφόρων αγγείων περνούν σε αυτήν την περιοχή. Εάν το αίμα σταματήσει να ρέει στον εγκέφαλο στη σωστή ποσότητα, μπορεί να εμφανιστεί εγκεφαλικό επεισόδιο.
Διαγνωστικά
Κατά τη διάρκεια της αρχικής διάγνωσης της αυχενικής οστεοχόνδρωσης, ο γιατρός συλλέγει το ιστορικό του ασθενούς. Ανακαλύπτει τι και πώς πονάει, με ποια ένταση, κατά την άσκηση ή σε ηρεμία, σε ποια ώρα της ημέρας πονάει περισσότερο, εάν υπήρξαν τραυματισμοί της αυχενικής μοίρας.
Κατά τη διάρκεια της εξέτασης του λαιμού, ο γιατρός αισθάνεται τους αυχενικούς σπονδύλους και τους μυς, τους λεμφαδένες. αξιολογεί το εύρος κίνησης, αποκλείει ή επιβεβαιώνει το ριζοσπαστικό σύνδρομο.
Μετά από αυτό, για να αποκλειστούν αυτοάνοσες ασθένειες, συνταγογραφούνται εργαστηριακά διαγνωστικά: πλήρης αριθμός αίματος, ESR, ρευματοειδής παράγοντας, αντιγόνο HLA B27.
Ο κύριος ρόλος της διάγνωσης αποδίδεται στην ακτινογραφία, την υπολογιστική τομογραφία και την απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού.
ακτινογραφίαβοηθά στην αξιολόγηση της κατάστασης των οστών, των μαλακών ιστών και του χόνδρου που δεν εμφανίζονται στις εικόνες. Για την απεικόνιση αυτών των δομών, εγχύεται ένας παράγοντας αντίθεσης: αγγειογραφία, δισκογραφία, μυελογραφία.
Υπολογιστική τομογραφία (CT). . . Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιεί επίσης την αρχή της ακτινογραφίας, αλλά με τη βοήθεια της επεξεργασίας υπολογιστών, είναι δυνατή η λήψη μιας σειράς εικόνων διαμήκων και εγκάρσιων τομών, στις οποίες μπορεί να δει κανείς οστό και χόνδρο ιστό.
Μαγνητική τομογραφία (MRI). . . Είναι το «πρότυπο χρυσού» στη διάγνωση παθολογιών, συμπεριλαμβανομένων των χόνδρων και των μαλακών ιστών. Η μαγνητική τομογραφία δίνει μια ιδέα όχι μόνο της δομής των οργάνων και των ιστών, αλλά και της λειτουργίας τους. Στην περίπτωση της οστεοχόνδρωσης, μια σπονδυλική κήλη είναι μια συχνή επιπλοκή. Η μαγνητική τομογραφία σας επιτρέπει να διαγνώσετε τη διαδικασία της κήλης στα αρχικά στάδια.
Θεραπεία
Η θεραπεία της οστεοχόνδρωσης της αυχενικής σπονδυλικής στήλης μειώνεται σε συντηρητικές μεθόδους. Πρώτον, το σύνδρομο πόνου ανακουφίζεται και, στη συνέχεια, συνταγογραφούνται διάφορες διαδικασίες. Αλλά στις πιο ακραίες περιπτώσεις, όταν ο πόνος δεν εξαφανίζεται για περισσότερο από τρεις μήνες και τα φάρμακα δεν βοηθούν, η μόνη διέξοδος είναι η χειρουργική επέμβαση.
Μη χειρουργικές μέθοδοι θεραπείας
Η οστεοχόνδρωση επηρεάζει το οστό-χόνδρο σύστημα για περισσότερο από ένα χρόνο, οπότε η θεραπεία θα πάρει χρόνο. Πρέπει να είστε υπομονετικοί. Καθήκοντα συντηρητικής θεραπείας:
- Εξαλείψτε τον πόνο.
- Ανακουφίστε τη φλεγμονή.
- Επαναφέρετε τις λειτουργίες των νωτιαίων ριζών.
- Ενίσχυση του μυϊκού κορσέ και των συνδέσμων.
Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει φαρμακευτική και φυσική θεραπεία. Τα ναρκωτικά βοηθούν στην ανακούφιση του πόνου κατά τη διάρκεια μιας παρόξυνσης και της φυσικοθεραπείας - για να ξεκινήσει η αυτοθεραπεία του σώματος.
Κατά τη διάρκεια σοβαρού πόνου με ριζικό σύνδρομο, πραγματοποιείται ο λεγόμενος «αποκλεισμός»: το φάρμακο εγχέεται πολύ κοντά στη φλεγμονώδη ρίζα του νωτιαίου νεύρου.
Η φυσιοθεραπεία βασίζεται σε φυσικούς και τεχνητά αναδημιουργημένους φυσικούς παράγοντες: κρύο, θερμότητα, ηλεκτρικό ρεύμα, μαγνητική ακτινοβολία, λέιζερ και άλλα. Για την αναδημιουργία τους, χρησιμοποιούνται ειδικές συσκευές, συσκευές, χειροκίνητες τεχνικές.
Θεραπεία με λέιζερ- βιολογική ενεργοποίηση διεργασιών αναγέννησης μεσοσπονδύλιου δίσκου. Το σώμα αρχίζει να επισκευάζεται.
Θεραπεία πλάσματος (θεραπεία PRP)- ενέσεις πλάσματος που απομονώνονται από το αίμα του ασθενούς. Το πλάσμα είναι πλούσιο σε αιμοπετάλια, αυξητικούς παράγοντες, ορμόνες. Μετά τις ενέσεις, αυξάνεται η τοπική ανοσία, ξεκινούν διαδικασίες αναγέννησης
Βελονισμός- διέγερση των νευρικών απολήξεων με ειδικές βελόνες. Βελτιώνει το μεταβολισμό στις πληγείσες περιοχές, ανακουφίζει από τον πόνο.
Θεραπεία σοκ- έκθεση σε κύματα υψηλής συχνότητας. Σας επιτρέπει να ξεκινήσετε φυσικές διαδικασίες αποκατάστασης.
Κινησιοθεραπεία- θεραπεία κίνησης. Μπορεί να είναι ενεργό (θεραπεία άσκησης) και παθητικό (μασάζ, έλξη). Η θεραπεία άσκησης ενισχύει τους μύες της πλάτης, το τέντωμα ανακουφίζει από την ένταση και τον πόνο. Επιλέγεται λαμβάνοντας υπόψη τα μεμονωμένα χαρακτηριστικά του ασθενούς.
Χειροκίνητη θεραπεία και μασάζ- επίδραση στους μαλακούς ιστούς και τις αρθρώσεις, προκειμένου να αποκατασταθεί η ισορροπία στο σώμα και να συγχρονιστούν οι διαδικασίες. Αποκαθιστούν την κινητικότητα και ανακουφίζουν τον πόνο.
Πατώντας- κόλληση ειδικών σοβάδων στο δέρμα σε μέρη όπου είναι απαραίτητο να δράσετε στους υποδοχείς για τέντωμα και συστολή των μυών. Μπορεί να χαλαρώσει και να τονίσει.
Συνιστάται σε έναν ασθενή σε περίοδο οξέος πόνου να ανακουφίσει τη σπονδυλική στήλη να φοράει ειδικούς επιδέσμους και κολάρα γύρω από το λαιμό.
Η θετική επίδραση της συντηρητικής θεραπείας επιτυγχάνεται σε 2-3 μήνες. Εάν δεν υπάρχει αποτέλεσμα, συνιστάται χειρουργική επέμβαση στον ασθενή.
Χειρουργικές μέθοδοι για τη θεραπεία της οστεοχόνδρωσης
Η επέμβαση στην περίπτωση της αυχενικής οστεοχόνδρωσης είναι ένα ακραίο μέτρο για το οποίο απαιτούνται ειδικές ενδείξεις. Η λειτουργία συνιστάται εάν:
- Ο πόνος δεν μπορεί να ανακουφιστεί με θεραπευτική αγωγή για περισσότερο από 3 μήνες.
- Υπάρχει δίσκος με κήλη.
- Η ευαισθησία στα άκρα εξαφανίζεται
Η μετεγχειρητική αποκατάσταση απαιτεί επίσης χρόνο και μπορεί να περιλαμβάνει θεραπευτική αγωγή.
Η οστεοχόνδρωση του τραχήλου της μήτρας είναι μια πολύπλοκη εκφυλιστική ασθένεια. Είναι αδύνατο να μην το αντιμετωπίσουμε. Τέτοιες σοβαρές αναπηρίες στο μυοσκελετικό σύστημα μπορεί να οδηγήσουν σε αναπηρία. Ο πόνος στον αυχένα μπορεί να γίνει χρόνια, η οστεοχόνδρωση εξαπλώνεται σε πολλά μέρη της σπονδυλικής στήλης. Η έγκαιρη πρόληψη μπορεί να αποτρέψει την ανάπτυξη αυτής της ασθένειας.
Προφύλαξη
Για να διατηρηθεί η υγεία της αυχενικής μοίρας, απαιτείται καθημερινή σωματική δραστηριότητα. Η διατροφή των μεσοσπονδύλιων δίσκων εμφανίζεται σε κίνηση, οπότε είναι εξαιρετικά απαραίτητο. Είναι σημαντικό τα φορτία να είναι βέλτιστα και κανονικά.
Εάν η εργασία σχετίζεται με συνεχή παραμονή σε στατική θέση, απαιτείται περιοδική προθέρμανση. Και στο σπίτι μετά από μια εργάσιμη ημέρα, μπορείτε να ξαπλώσετε στην πλάτη σας για λίγο σε μια επίπεδη επιφάνεια, τοποθετώντας έναν κύλινδρο κάτω από το λαιμό σας. Αυτή η μέθοδος θα βοηθήσει στην αποκατάσταση της αυχενικής καμπυλότητας της σπονδυλικής στήλης, θα αφαιρέσει την ένταση των μυών.
Στην πρόληψη της αυχενικής οστεοχόνδρωσης, είναι σημαντική η σωστή στάση του ύπνου. Εάν ένα άτομο σηκωθεί το πρωί με πόνο στο λαιμό, αυτό σημαίνει ότι οι μύες δεν είχαν χρόνο να ξεκουραστούν και να ανακάμψουν. Ένα ορθοπεδικό μαξιλάρι θα βοηθήσει εδώ, το οποίο επιλέγεται ξεχωριστά, για 3-5 χρόνια.